Οπλίσατε φιλί

Έλα!
Σήμερα το βράδυ θα παίξουμε τον..''καθρέφτη''
Ούτε τηλέφωνα,ούτε μηνύματα,ούτε γράμματα.
Από σήμερα και κάθε νύχτα θα παίζουμε τον ''καθρέφτη''.
Θα σου εξηγήσω τους όρους του παιχνιδιού.
Ναι τους όρους είπα.
Καλά άκουσες.
..Θα στέκεσαι πίσω από ένα διαφανές τζάμι και θα έχεις στο μυαλό σου
ότι από την άλλη του μεριά,
βρίσκομαι εγώ.
Θα κλείσεις τα μάτια,
θα ακουμπήσεις τα χέρια σου πάνω του
και θα προσπαθήσεις να μαντέψεις τις δικές μου κινήσεις..
Σκέψου.
Θα μας χωρίζουν μόλις λίγα εκατοστά.
Όσο το πάχος του τζαμιού!
Με κάθε κίνηση ψηλάφησης που θα κάνεις,
θα έρχομαι πιο κοντά σου.
Θα με ρουφάει μέσα του το τζάμι.
Και συ!
Και συ θα νιώθεις τη μορφή του τραχιά
Θα αρχίσεις να πιάνεις εξογκώματα..
..τα χέρια μου,
τα μάτια μου,
το στόμα μου..
θα έρθουν στη δική σου πλευρά όλα!
Και όσο περισσότερο προσπαθείς να με αγγίξεις,
τόσο πιο καλά θα γνωρίσεις τη δύναμη που έχουν τα χέρια σου.
Θα με τραβάς προς το μέρος σου
και τελικά θα με αγγίζεις..
Θα με αγγίζεις!!
Έτσι όπως έχεις δει τους κομπογιαννίτες μάγους
να κάνουν τα μαγικά τους..
Μόνο που αυτοί το κάνουν για το θέαμα,
ενώ εσύ προς τέρψιν του εντός σου θηρίου..
Του έρωτα.
Για να του ξεγελάσεις κάπως την πείνα.
Για να το ξεδιψάσεις στιγμιαία.
Ούτε τηλέφωνα,ούτε μηνύματα,ούτε γράμματα.
Από εδώ και πέρα θα παίζουμε..τον ''καθρέφτη''

(''Τα γραμμένα φιλιά δε φτάνουν στον προορισμό τους'' λέει ο Κάφκα,
''τα ρουφούν στο δρόμο τα φαντάσματα''.
Δεν αποδέχομαι την κλοπή,
ούτε αυτή την παγωμένη αναμονή των αισθήσεών μου..)
(Κάθε φορά που μου ζητάς ένα φιλί ως ανταπόδοση στο δικό σου,
νιώθω να μένει το στόμα μου,
εκεί,
ανοιχτό.
Στη θέση του φιλιού.
''Οπλίσατε φιλί στρατιώτη'',
ζητάς.
Όμως δε με αφήνεις να εκπυρσοκροτήσω..!)