Είδα τί μπορεί να υπάρξει πίσω από τα πράγματα.
Το επέκεινα.
Μια ποιητική εικόνα θανάτου!
Ένα κορίτσι ξαπλωμένο σε νοσοκομειακό κρεβάτι
τοποθετημένο στο χώρο που οριοθετείται
από την καλοσύνη μιας απογευματινής ηλιαχτίδας.
Στα χέρια της κρατάει ένα βιβλίο.
Το τελευταίο βιβλίο που ίσως θα διαβάσει.
Ίσως να αποτυπώσει κάποιος στα γραφτά του αυτή την εικόνα
Αυτή τη μοναχική και θαρραλέα καρτερικότητα του κοριτσιού.
Ίσως κανείς να μην ενδιαφερθεί πραγματικά.
Το κορίτσι δε θα προλάβει να τελειώσει το βιβλίο.
Θα μείνει ο νεκρός της δείκτης
-ως σελιδοδείκτης πάνω από τη φράση:
''Έρωτας: ένα κόκκινο φουστάνι που δεν χωράει στο φέρετρο''
Αμάν Παναγία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή