''..και το κοράκι στέκει
και στέκει πάντα ασάλευτο
στην ωχρή της Παλλάδας προτομή θρονιασμένο,
στης κάμαράς μας απάνωθε την πόρτα,
κι είναι τα μάτια του απαράλλαχτα με μάτια
ενός Δαίμονα,που σ'όνειρο έχει γύρει..''
EDGAR ALLAN POE
by: El niño de las pinturas
Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011
Και έτσι κάπως τελειώνουν όλα.. Σαν αστραπή μέρας ηλιόλουστης, που η βροχή βιάστηκε να φέρει. Και τα δένδρα σηκώνουν πάλι τα κλαδιά τους στον ήλιο. Πάλι και πάλι..! ..Άσκοπα! Και πάλι κουρασμένα! Και πάλι φοβισμένα και γδαρμένα από τους κεραυνούς..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου