''..και το κοράκι στέκει και στέκει πάντα ασάλευτο στην ωχρή της Παλλάδας προτομή θρονιασμένο, στης κάμαράς μας απάνωθε την πόρτα, κι είναι τα μάτια του απαράλλαχτα με μάτια ενός Δαίμονα,που σ'όνειρο έχει γύρει..'' EDGAR ALLAN POE
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Μυστική Συνουσία
Απόψε δε θέλω να με κρατήσεις στα χέρια σου,
έτσι όπως συνηθίζεις να με κρατάς
Θέλω να με ερωτευτείς αλλιώς
Σε έχω ρωτήσει αν μπορείς να το κάνεις
Μου έχεις απαντήσει όχι
Απόψε θέλω μόνο να με αγκαλιάσεις
Μπορείς;
Θέλω να με κρατήσεις σα μια μικρή κρυστάλλινη πεταλούδα,
που φοβάσαι μη σπάσουν τα φτερά της
Μπορείς;
Θέλω να με μυρίσεις σαν ένα κόκκινο τριαντάφυλλο,
που ο φθινοπωρινός αέρας παίζει βίαια με τα φύλλα του
Μπορείς;
Θέλω να με νανουρίσεις σαν ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι
Μπορείς;
Θέλω να με κάνεις να σε δω ξανά,
έτσι όπως σε είχα φανταστεί,
στα πρώτα εφηβικά μου όνειρα
Μπορείς;
Μπορείς;
Και ύστερα ας αποκοιμηθώ..
.. κι ας φύγεις..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή