Μυστική κρύπτη

Σήμερα θα κοιμηθώ με την ιδέα
ότι πάνω από την πόρτα του δωματίου μου
κρύβεται
μια φωτεινή πεταλούδα


Ξαφνικά βλέπω μία λάμψη
αν και δεν κοιτάω προς το μέρος της πόρτας
Και αμέσως ανοίγει μια πύλη
Ποτέ μου δεν έχω ξαναδεί τόσο φως
Αρχίζω να προχωράω αργά προς την πύλη
Μπαίνω μέσα..
Πάντα τα μαλλιά μου μπλεγμένα
για να κουβαλάω μαζί τις νυχτερίδες μου
Αγγίζω το μοχλό που βρίσκω μπροστά μου
Τότε εμφανίζεται μια καταπακτή
Αρχίζω να κατεβαίνω ένα ένα τα σκαλιά
Το βήμα βαρύ
Νιώθω τη μορφή μου να αλλοιώνεται
Το δέρμα έχει φύγει
Τα κόκκαλά μου αρχίζουν να σπάνε
Η νεανική όψη του προσώπου
κοσμείται πια από ένα κρανίο
Τρομάζω
μόλις αντικρίζω την εικόνα μου στον καθρέφτη
που υπάρχει στο τελευταίο σκαλί
Το μόνο που έχει μείνει ανέπαφο
είναι τα μάτια
που μοιάζουν πια περισσότερο με
αδένες αιματοβαμμένους
Αγγίζω το είδωλό μου
και ακουμπάω το κοκκάλινο μέτωπο μου στον καθρέφτη
Σκέφτομαι
Καταλαβαίνω πως το φως
ήταν ένας ψεύτικος αντικατοπτρισμός

Είναι δύσκολος ο δρόμος της αυτογνωσίας!