
θα βυθιστεί σήμερα στον ωκεανό του κόσμου
Καθώς θα γαντζώνεται από το κατάρτι του σαπιοκάραβου,
για να σωθεί
Θα ανασυντάξει όλες τις προστακτικές του
και θα τις πετάξει πρώτες στην άγρια θάλασσα
Ύστερα θα αναπολήσει τις χρυσές ακτές,
όπου κάποτε φύτρωναν τα ρόδα του έρωτα
(έτσι δε λένε;
Ότι η ζωή των ναυαγών
περνάει από μπροστά τους σαν ταινία;)
Και γώ;
Εγώ θα ενσαρκώνω τη κλασσική γυναικεία μορφή,
που στέκεται
με ένα άσπρο,
μακρύ νυχτικό
και λιτά μαλλιά στην προβλήτα
Θα ανοίξω τα χέρια
και θα νιώσω την υγρή ελευθερία του πνιγμού..
όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφή